W finansach krótka sprzedaż sprzedaje coś, czego jeszcze (jeszcze) nie posiada. Zazwyczaj dotyczy to akcji, walut lub towarów. Istnieje nadzieja, że cena spadnie i można kupić wszystko, co zostało sprzedane po niższej cenie, dostarczyć je kupującemu po wcześniejszej wyższej cenie i osiągnąć zysk. Jest to określane jako obejmujące twoje stanowisko. Aby sprzedać coś krótkiego, trzeba go pożyczyć od kogoś innego, zwykle maklera giełdowego. Pożyczkodawca pobierze oczywiście opłatę za tę usługę. Zasadniczo ma to formę odsetek marżowych, które krótko sprzedawca płaci bezustannie maklerowi, dopóki nie pokryje swojej pozycji. Zmniejsza to potencjał zysków z krótkiej sprzedaży, zwłaszcza jeśli akcje są utrzymywane w niedługim czasie przez długi czas. Ważne jest, aby pamiętać, że kupowanie akcji, a następnie ich sprzedaż (zwana długotrwałością) ma bardzo odmienny profil ryzyka niż sprzedaż krótka. W pierwszym przypadku straty są ograniczone (cena może spaść do zera), ale nieograniczone zyski (nie ma limitu na to, jak wysoka może być cena). W przypadku krótkiej sprzedaży sytuacja jest odwrotna, co oznacza, że możliwe zyski są ograniczone (zapas może spaść tylko do ceny równej zeru), a sprzedawca może stracić więcej niż pierwotna wartość udziału, bez górnego limitu. Z tego powodu sprzedaż krótka jest zazwyczaj stosowana jako część zabezpieczenia. Wielu krótkich sprzedawców składa zlecenie stop lossu swojemu maklerowi po sprzedaży krótkiej akcji. Jest to zlecenie pośrednictwa w celu pokrycia pozycji, jeżeli cena akcji ma wzrosnąć do określonego poziomu, w celu ograniczenia straty i uniknięcia opisanego powyżej problemu nieograniczonej odpowiedzialności. W niektórych przypadkach, jeżeli ceny akcji są wyższe, makler giełdowy może podjąć decyzję o natychmiastowym objęciu pozycji krótkiego sprzedawców bez jego zgody, aby zagwarantować, że krótki sprzedawca będzie w stanie spłacić swój dług z akcji. Krótka sprzedaż jest czasami określana jako strategia ujemnego dochodu, ponieważ nie ma możliwości uzyskania dochodu z dywidendy lub wyniku odsetkowego. Jednorazowy zwrot wynika wyłącznie z zysków kapitałowych. Jeden wariant sprzedaży krótkiej dotyczy pozycji długiej. Sprzedawanie krótkich pozycji w pudełku zajmuje pozycję długą, na którą wpisuje się zlecenie krótkiej sprzedaży. Termin box odnosi się do dni, w których do przechowywania (długich) akcji wykorzystywano sejf. Celem tej techniki jest zablokowanie zysków papierowych na długiej pozycji bez konieczności sprzedawania tej pozycji. Niezależnie od tego, czy ceny wzrosną, czy spadną, pozycja krótka salda pozycję długą, a zyski są zablokowane (mniej prowizji maklerskich). Możliwe, że termin short pochodzi od nazwiska notorycznego maklera giełdowego z lat dwudziestych, który wykorzystywał tę praktykę do oszukania swoich klientów. Powszechnie przyjmuje się, że termin "krótki" stosuje się, ponieważ krótki sprzedawca znajduje się w pozycji deficytu ze swoim domem maklerskim. To znaczy, że jest winien swojemu brokerowi i musi spłacić brak, gdy obejmuje swoją pozycję. Z technicznego punktu widzenia, pośrednik zazwyczaj z kolei pożyczył akcje od innego inwestora, który utrzymuje swoje akcje przez długi czas, a sam pośrednik rzadko kupuje je w celu udzielenia pożyczki krótkiemu sprzedawcy. Sprzedający krótko mają złą reputację. Firmy nie znoszą sprzedawców, którzy ich atakują, ponieważ krótka sprzedaż obniża cenę ich akcji i sprawia, że krótcy sprzedawcy znajdują się w sytuacji, w której czerpią korzyści z nieszczęścia biznesowego, co wydaje się być dojrzałą okazją do spisków przeciwko przedsiębiorstwu, zwłaszcza anonimowych plotek. . Inni przedstawiają krótkich sprzedawców jako upiorne postacie, które mają nadzieję na katastrofę. Pod koniec XIX wieku istniała praktyka pożyczania akcji ludzkich, sprzedawania ich, a następnie przepuszczania strasznych plotek w mediach o danych spółkach, obniżania ceny akcji, a następnie kupowania akcji po znacznie niższej cenie. Nawet dzisiaj wiadomo, że krótcy sprzedawcy tworzą naloty na niedźwiedzie, sprzedając bloki udziałów, których nie posiadają. Aby złagodzić ten problem, SEC (Komisja Papierów Wartościowych i Giełd) wprowadziła zasadę wzrostu. Oznacza to, że krótki sprzedawca nie może objąć swojej pozycji, chyba że ostatnia cena rynkowa akcji była wyższa od ceny poprzedniej. Jednak w dniu 2003-10-29 SEC ogłosiła zniesienie zasady "uprise" na dwuletni okres pilotażowy dla akcji notowanych na giełdzie i giełd NASDAQ o wysokiej płynności. Zwolennicy krótkich sprzedawców stwierdzili, że ich analiza finansów przedsiębiorstw doprowadziła do odkrycia przypadków oszustw, które zostały pomniejszone lub zignorowane przez inwestorów, którzy długo posiadali akcje spółek. Niektóre fundusze hedgingowe i krótcy sprzedawcy twierdzili, że księgowość Enronu i Tyco była podejrzana na kilka miesięcy przed ujawnieniem się ich skandali finansowych. Sprzedający krótko muszą być świadomi możliwości krótkiego ucisku. Jest to gwałtowny wzrost cen akcji, spowodowany dużą liczbą krótkich sprzedawców pokrywających ich pozycje w tym magazynie. Może się tak zdarzyć, jeśli cena wzrosła do punktu, w którym ci ludzie po prostu decydują się na zmniejszenie strat i wyjście. (Może się to zdarzyć w sposób zautomatyzowany, jeżeli krótcy sprzedawcy wcześniej złożyli zlecenia stop-loss u swoich brokerów, aby przygotować się na tę ewentualność.) Ponieważ objęcie ich pozycji wiąże się z zakupem akcji, krótkie zawężenie powoduje dalszy wzrost ceny akcji, co z kolei może spowodować dodatkowe pokrycie. Sprzedający krótkoocy, którzy pożyczają pieniądze z domu maklerskiego, również muszą wiedzieć o wezwaniu do uzupełnienia depozytu, żądaniu dodatkowych środków od swojego brokera, ponieważ w przypadku zerwania nastąpi wzrost ceny za zwłokę. Sprzedawcy krótcy muszą mieć również świadomość możliwości ograniczenia płynności. Dzieje się tak, gdy brak potencjalnych (długich) nabywców lub nadmierna liczba podmiotów pokrywających jest trudna do objęcia pozycji krótkiego sprzedawców. Z tego powodu większość krótkich sprzedawców ogranicza swoją działalność do akcji znajdujących się w obrocie giełdowym, a oni zwracają uwagę na krótki poziom odsetek swoich krótkich inwestycji. Krótkie odsetki określa się jako łączną liczbę akcji, które zostały sprzedane krótko, ale jeszcze nie zostały pokryte. Krótka sprzedaż Krótkoterminowa sprzedaż BREAKING DOWN Rozważmy następujący przykład krótkiej sprzedaży. Handlowiec uważa, że zapasowe SS, które handluje po 50, obniży cenę, a zatem pożycza 100 akcji i je sprzedaje. Handlarz jest teraz krótki 100 akcji SS, ponieważ sprzedał coś, co nie było jego właścicielem w pierwszej kolejności. Krótka sprzedaż była możliwa tylko dzięki pożyczeniu udziałów, które właściciel może zażądać w pewnym momencie. Tydzień później, SS zgłasza ponure wyniki finansowe za kwartał, a akcje spadają do 45. Handlowiec decyduje się zamknąć krótką pozycję i kupuje 100 akcji SS na 45 na wolnym rynku, aby zastąpić pożyczone akcje. Handlowcy osiągają zyski z krótkiej sprzedaży, z wyłączeniem prowizji, a odsetki na rachunku marży wynoszą 500. Załóżmy, że przedsiębiorca nie zamknął pozycji krótkiej na poziomie 45, ale postanowił pozostawić ją otwartą, aby wykorzystać dalszą obniżkę ceny. Załóżmy teraz, że konkurencyjna firma wkracza do SS z powodu jej niższej wyceny. i ogłasza ofertę przejęcia dla SS po cenie 65 za akcję. Jeżeli przedsiębiorca zdecyduje się zamknąć pozycję krótką na poziomie 65, strata z krótkiej sprzedaży wyniesie 15 na akcję lub 1 500, ponieważ akcje zostałyby wykupione po znacznie wyższej cenie. Dwa wskaźniki używane do śledzenia, jak bardzo akcje zostały wyprzedane, to krótkie odsetki i krótkie odsetki (SIR). Krótkie zainteresowanie odnosi się do całkowitej liczby sprzedanych akcji jako procent łącznej wartości wszystkich akcji spółki, natomiast SIR to łączna liczba akcji sprzedanych krótko podzielona przez średnią dzienną wielkość obrotu akcji. Stado, które ma niezwykle wysokie odsetki i SIR, może być narażone na ryzyko krótkiego wyciśnięcia, co może doprowadzić do wzrostu cen. Jest to stałe ryzyko, z którym musi zmierzyć się krótki sprzedawca. Oprócz tego ryzyka strat straty, krótki sprzedawca jest również na haku na dywidendy, które mogą być wypłacane przez krótkich zapasów. Ponadto w przypadku silnie zwartych akcji istnieje ryzyko dokonania zakupu. Odnosi się to do faktu, że dom maklerski może zamknąć pozycję krótką w dowolnym momencie, jeżeli akcje są wyjątkowo trudne do pożyczenia, a pożyczkodawcy akcji żądają ich zwrotu. Podczas gdy krótka sprzedaż jest często szkalowana, a krótcy sprzedawcy postrzegani są jako bezwzględni operatorzy, aby zniszczyć firmy, rzeczywistość jest taka, że krótka sprzedaż zapewnia płynność rynkową i uniemożliwia licytację do absurdalnie wysokich poziomów hype i nadmiernego optymizmu. Chociaż obraźliwe praktyki polegające na krótkiej sprzedaży, takie jak naloty na niedźwiedzie i plotki, mające na celu obniżenie ceny akcji, są niezgodne z prawem, krótka sprzedaż, jeśli zostanie wykonana prawidłowo, może być dobrym narzędziem do zarządzania ryzykiem portfela. Pogłęb swoją znajomość krótkiej sprzedaży, czytając podstawowy przewodnik dotyczący krótkiej sprzedaży: Wprowadzenie. Co to jest krótka sprzedaż Najpierw opiszemy, co oznacza krótka sprzedaż przy zakupie akcji. Kupując akcje, kupujesz część własności w firmie. Kupowanie i sprzedawanie zapasów może odbywać się za pośrednictwem maklera papierów wartościowych lub bezpośrednio od firmy. Najczęściej używane są brokerzy. Służą one jako pośrednik między inwestorem a sprzedawcą i często pobierają opłatę za swoje usługi. Podczas korzystania z brokera musisz założyć konto. Założone konto jest kontem gotówkowym lub kontem marginesu. Konto gotówkowe wymaga, abyś płacił za swój zapas, kiedy dokonujesz zakupu, ale z kontem depozytu zabezpieczającego pośrednik pożycza ci część środków w chwili zakupu, a zabezpieczenie działa jako zabezpieczenie. Kiedy inwestor długo inwestuje, oznacza to, że kupił zapasy, wierząc, że jego cena wzrośnie w przyszłości. I odwrotnie, gdy inwestor traci moc. on lub ona spodziewa się spadku ceny akcji. Krótka sprzedaż to sprzedaż akcji, której sprzedawca nie posiada. Dokładniej, krótka sprzedaż to sprzedaż zabezpieczenia, które nie jest własnością sprzedawcy, ale obiecuje się, że zostanie dostarczona. Może to brzmieć myląco, ale jest to prosta koncepcja. (Aby dowiedzieć się więcej, przeczytaj: Korzyści z pożyczonych papierów wartościowych.) Kiedy sprzedasz krótką wyprzedaż, twój pośrednik pożyczy ci ją. Akcje będą pochodziły z własnych zapasów maklerskich, od innego klienta firmy lub od innej firmy maklerskiej. Akcje są sprzedawane, a wpływy są zapisywane na Twoim koncie. Wcześniej czy później musisz zamknąć short, odkupując taką samą liczbę akcji (zwaną cover) i zwracając je do swojego brokera. Jeśli cena spadnie, możesz wykupić akcje po niższej cenie i zarobić na różnicy. Jeśli cena akcji wzrośnie, musisz ją odkupić po wyższej cenie, a ty stracisz pieniądze. Przez większość czasu możesz trzymać tak długo, jak chcesz, chociaż naliczane są odsetki od rachunków zabezpieczających, więc utrzymanie krótkiej sprzedaży przez dłuższy czas będzie kosztować więcej. Co więcej, możesz zostać zmuszony do pokrycia, jeśli pożyczkodawca chce zapasy, którą pożyczyłeś. Brokerzy nie mogą sprzedać tego, czego nie mają, więc albo będziesz musiał wymyślić nowe akcje, by pożyczyć, albo będziesz musiał je pokryć. Jest to znane jako odwołanie. Nie zdarza się to często, ale jest możliwe, jeśli wielu inwestorów sprzedaje krótko określone zabezpieczenia. Ponieważ nie jesteś właścicielem akcji krótkiej sprzedaży (pożyczyłeś, a następnie sprzedałeś), musisz zapłacić pożyczkodawcy akcji wszelkie dywidendy lub prawa zadeklarowane w trakcie trwania pożyczki. Jeśli akcje zostaną podzielone w trakcie trwania Twojego krótkiego spięcia, będziesz musiał dwukrotnie podwoić liczbę akcji za połowę ceny. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o podstawach inwestowania, możesz zarejestrować się w naszym bezpłatnym biuletynie dotyczącym Inwestowania lub uzyskać bardziej szczegółowy opis krótkiej sprzedaży w naszej krótkiej sprzedaży e-mailowej.
No comments:
Post a Comment